Квест-гульня “У пошуках папараць-кветкі”
07.07.2020Пачалося ўсё з таго, што мы знайшлі загадкавае пасланне…
Мы прачыталі яго і даведаліся, што сам Купала прапануе згуляць у захапляльную гульню з пошукам папараць-кветкі і сапраўдных скарбаў. Там жа паведамлялася, дзе шукаць наступнае ўказанне. Загадка падказала, што гэта лес…
Мы пагулялі ў лесе, пазбіралі грыбоў і ягад. Ядомыя аддзялілі ад атрутных і знайшлі пасланне, якое накіравала нас на мядзвежую паляну.
Мядзведзі загадалі складаную загадку, але мы яе адгадалі і накіраваліся да ракі.
На яе беразе дзяўчаты звілі вянкі і вырашылі паваражыць на сардэчнага сябра.
Пад каменьчыкам знайшлася запіска ад Бабы Ягі.
Мы накіраваліся да хаткі на курыных лапах, і хітрая Бабка Ёжка, загадаўшы тры складаныя загадкі, аддала наступную запіску.
Мы здагадаліся, што кветка, якая памірае ад вады – гэта агонь.
Было вельмі весела скакаць цераз вогнішча, вадзіць вакол яго карагод і расказваць страшныя гісторыі.
Вогнішча накіравала нас да сонейка. На наш агарод.
Там мы ўзгадалі беларускія назвы агародных і лекавых раслін. Сёння ж яны ў самай моцы!
З агароду – простая дарога да папараці. І вось яна – чароўная “папараць-кветка”!
А дзе яна, там і “зачараваныя скарбы”.
Наша выпрабаванне скончана. Можна дзяліць скарбы!
Вось такія кветкі расцвілі на нашых малюнках.
Не магли не ўспомніць мы сёння і народнага песняра Беларусі, паэта Янку Купалу.
Вершы якога не губляюць сваёй прыцягальнасці ўжо больш за 130 гадоў.
…Я зноў заснуўшую было жалейку
Бяру і пробую ў ёй галасоў:
Ці хопіць светлых, звонкіх думак-слоў,
Ці гладка пойдзе песня-дабрадзейка?
І пачынаю йграць з трывогай нейкай,
Хоць песня як і з даўніх б’е часоў, -
Звініць, як вецер паміж верасоў,
І ў перагонкі рвецца з салавейкай…